De instrumenten waaraan wordt gewerkt

In deze City Deal stellen de deelnemers zich tot doel om processen te veranderen in het sociaal domein zodat optimaal gebruik kan worden gemaakt van de kansen die digitalisering en technologisering bieden. De partners spannen zich gedurende de looptijd van de City Deal in om te innoveren, implementeren en continueren van ten minste zes processen waar digitalisering en technologisering een positief effect kunnen hebben binnen het sociaal domein. Lees hier hoe we dat doen.

Hieronder leest u met welke procesvragen we aan de slag zijn. Voor de leesbaarheid hebben we ze gecategoriseerd. Deze procesvragen kunnen nog in de opstartfase van deze City Deal gewijzigd worden door de partners.

Bestaanszekerheid

>> Hoe brengen we op een goede manier (onderdelen van) het sociale domein digitaal in kaart zodat we tijdig kunnen signaleren dat problemen kunnen ontstaan, zodat we op tijd de juiste zorg kunnen inzetten? En hoe kan de uitwisseling van data tussen de hulpvrager en verschillende hulpverleners worden geoptimaliseerd?

>> Hoe leren professionals de online klantreis van hulpvragers kennen en te benutten om zo hulpvragers adequaat te ondersteunen?

Gezondheid

>> Hoe kunnen we optimaal gebruikmaken van al bestaande digitale en technologische hulpmiddelen in de woning en de wijk, zodat mensen met (tijdelijke) lichamelijke en mentale beperkingen zelfstandig thuis kunnen wonen? Welke consequenties heeft dat voor aanpassing van wet- en regelgeving?

>> Hoe kunnen digitalisering en technologisering worden ingezet om bij te dragen aan een positief effect op de gezondheid van Nederlanders?

Kansengelijkheid

>>Hoe voorkomen we dat digitalisering de kansenongelijkheid vergroot en hoe kunnen we via onderwijs en in de leefomgeving daar een oplossing voor bieden?

Borging

>>Hoe krijgen we de organisatie mee? Hoe doen we aan kennisverspreiding?

Het ontwikkelen van de instrumenten moet uiteraard met de grootste zorgvuldigheid gebeuren. Technologie mag nooit een doel op zich zijn. Niet alles wat kan, is ook wenselijk. De ervaringen met digitale dienstverlening van overheidsinstanties kunnen daarbij belangrijke leerpunten opleveren. We zien dat terug in adviezen van de Nationale Ombudsman, in vragen van Kamerleden, in directe uitingen op social media, en in de pers. De toeslagenaffaire is hiervan een pijnlijk dieptepunt. We moeten voorkomen dat burgers en ondernemers bij de digitalisering van processen en contact met de overheid niet ongewild tegen extra barrières aan lopen, terwijl digitalisering juist zou moeten zorgen voor een betere afstemming tussen inwoners en professionals bij overheden en bedrijfsleven. Sterker nog, digitalisering en technologisering moet bijdragen aan een samenleving waarin iedereen in vrijheid kan leven en leiden tot een sterkere democratie. Die samenleving moet veilig zijn met een betrouwbaar maatschappelijk verkeer.

Wel visie, wel producten, geen beleid
We zien dat de mogelijkheden die digitalisering kan bieden vaak procesmatig slecht verankerd is bij veel publieke en maatschappelijke organisaties. Soms hebben zij wel een visie op digitalisering maar staat dit zelden boven aan het prioriteitenlijstje. Daarnaast zijn er gelukkig steeds meer digitale producten en diensten op de markt die het leven van de inwoners makkelijker zouden kunnen maken. Er wordt geëxperimenteerd met nieuwe werkwijzen. Maar er is nog weinig verband tussen ambities en uitvoering. Daardoor leidt visie niet automatisch tot uitvoering. Daarvoor moet je de werkwijze van professionals veranderen.