Gastcolumn Rick van Hoeij: ‘zelf aan zet bij Ieder Talent Telt’

Rick van Hoeij

Aan het begin van studiejaar 2016/2017 stond ik voor een belangrijke keuze. Waar wil ik fulltime stage lopen? Wat wil ik leren? En wat is de ideale plek om dat te doen? Ik besloot voor de verandering mijn eigen grens op te zoeken. En dat leverde waardevolle inzichten op.

In deze periode beschreven mensen uit mijn omgeving mij als doelgericht, analytisch, efficiënt en een doorzetter. Timemanagement was de hoofdmodus van mijn handelen.

Ik kwam in contact met de programmaleider van de innovatieagenda Ieder Talent Telt. Zij daagde mij uit om mee te doen en ‘in vrijheid’ te komen leren en ‘samen te leren innoveren en pionieren’. Ik dacht, ik waag deze sprong in het diepe. Samen innoveren was heel wat anders dan alle vastomlijnde projecten die ik daarvoor – zoals bijvoorbeeld in de opleidingscommissie van mijn studie Opleidingskunde – gewend was. Binnen drie weken liep ik gigantisch vast binnen mijn stage. Verstrengeld in Excel-lijsten en to-do-lijsten bereikte ik nooit wat ik wilde bereiken. Ik zei tegen mijn projectleider: ‘’Mijn manier van werken, werkt niet. Ik kom niet vooruit. Ik moet anders gaan handelen.’’

Al snel leerde ik dat, om de beweging in Nijmegen te versterken en impact te realiseren, ik gebruik moest maken van de intrinsieke motivatie en energie van de mensen om mij heen. We gingen het samen met elkaar doen. Wie is waar goed in? Welke talenten hebben wij allemaal samen? Hoe kan ik daar in mijn rol gebruik van maken? Het leidde tot opzienbarende inzichten in mezelf. Ik merkte dat ik de structuur en doelstellingen waar ik zo gewend aan was, niet meer nodig had en genoot van de vrijheid die ik kreeg. Ik heb mezelf binnen de innovatieagenda opnieuw uitgevonden. Wanneer ik in chaos moet opereren, dan kan ik dat. Wanneer een gestructureerde aanpak vereist is, kan ik dat natuurlijk nog steeds. Dat vind ik bijzonder verrijkend voor mijn handelen als opleidingskundige en Community Builder bij Ieder Talent Telt. Ik heb mezelf meer toegerust als persoon en professional om in verschillende contexten te kunnen functioneren.

De grootste uitdaging om jezelf opnieuw uit te vinden is de durf om je eigen manieren van handelen ter discussie te stellen en los te laten en daadwerkelijk ergens in te gaan staan. Daar bedoel ik mee: niet op afstand kijken en praten over onderwerpen en doelgroepen, maar in direct contact met de mensen. Het inzicht dat je ook eerst dingen kunt doen om vervolgens in de tijd terug te kijken wat je geleerd hebt, heeft mijn ogen geopend. Daar kan het reguliere onderwijs nog wat van leren. Onzinnige, strak geformuleerde leerdoelen behoren bij mij tot de verleden tijd. Mijn leerproces ontvouwt zich iedere dag weer anders en staat in rechtstreeks contact met de mensen om mij heen. Dat is het volgende inzicht: alleen kun je niets. Tijdens mijn wereldreis door Nijmegen heb ik allerlei verschillende mensen ontmoet: studenten, jongeren, burgers, ambtenaren, professionals, welzijnswerkers, leidinggevenden, bestuurders en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben elkaar hard nodig om onderwijs fundamenteel te veranderen. Laten we samen de bubbel doorbreken. En de eerste stap is om jezelf opnieuw uit te vinden en over je eigen grenzen heen te kijken. Dat klinkt groots, maar is in werkelijkheid heel eenvoudig.

Veel moed toegewenst.